O książce: 2017 / Koniec XIX wieku, postęp naukowo-techniczny nabiera tempa, dyskusje na tematy medyczne toczą się pełną parą. Po śmierci męża wyemancypowana wdowa Cora Seaborn postanawia opuścić Londyn i przenieść się do przytulnej wioski w Essex, gdzie Will Ransom pełni funkcję miejscowego wikariusza. Od kilku dni wioską krążą pogłoski o mitycznym wężu, który pojawił się na okolicznych bagnach i żywi się ludzkim mięsem. Cora, zapalona przyrodniczka i miłośniczka nauki, nie wierzy w żadne baśniowe smoki i postanawia znaleźć przyczynę dziwnych opowieści. Uważa, że ​​wąż to po prostu nieznany nauce gatunek gada, który należy opisać w celach naukowych. Wikariusz w panice, która ogarnęła jego owczarnię, widzi zagrożenie dla wiary i dlatego także stara się jak najszybciej poznać prawdę. Zmierzając do prawdy z różnych stron, przekonani przeciwnicy zostają wplątani w dziwną i tajemniczą historię. Elegancka, mądra, z literacką zabawą, powieść przybiera różne odsłony – raz kryminału, raz historii miłosnej, a nawet powieści obyczajowej Sarah Perry zręcznie balansuje na granicy rzeczywistości historycznej i fikcji, wiktoriańskiej i modernistycznej powieść: w jej książce czytelnik znajdzie dowcipnych dickensowskich żebraków, sceny miłosne i poetyckie opisy natury. To fantazja o tematyce historycznej, ale fantazja jest pełnokrwista i żywa.